Poem

Poem

ကဗျာ ကဏ္ဍ “ပြည့်မေတ္တာ”

 

 

ပျိုးကြဲလက်

 

 

ဘယ်သူမွေးမွေး ၊ တို့ရင်သွေးဟဲ့

လူလေးတို့ရ ၊ စားကြစားကြ

စားကြပါကွယ့် ၊ ထည့်ကြကွယ့် ။

 

ဟဲ့ဟဲ့ငွေခင် ၊ အိမ်ထဲဝင်ကြည့်

မြင်မြင်သမျှ ၊ စားသုံးရလျှင်

ထုပ်ဟပိုးဟ ၊ ထည့်ပေးကြကွယ့် ။

 

ဒီမယ်ယောင်္ကျား ၊ တော့်မယားက

စိတ်အားထက်သန် ၊ တော်လှန်ရန်ဟု

နားပန်လက်ဝတ် ၊ အစုံချွတ်၍

မြေလွတ်ကုန်ပေါ့ ၊ လှူသတော့် ။

 

ထပ်လှူဖို့နော် ၊ ဆရာတော်နှင့်

တော်၏ဆေးဖိုး ၊ သည်နှစ်မျိုးသာ

ခြိုးခြံချွေတာ ၊ စုခဲ့ရာမှ

ကျုပ်မှာလက်ရှိ ၊ ပိုင်ဆိုင်၏ ။

 

ဆရာတော်က ၊ တို့ဒါနကို

ခေတ္တငြင်းဆန် ၊ လက်မခံဘူး

ပြည့်ရန်ကင်းဝေး ၊ ရပ်ရွာအေးမှ

ဖြည်းဖြည်းလှူကြ ၊ လာခဲ့ကြတဲ့ ။

 

ရေရှည်စွဲစား ၊ ခေတ်ဆေးဝါးလည်း

နား၍နဂို ၊ ဆေးမြီးတိုနှင့်

ငါ့ကိုကုသ ၊ ငွေပိုရလျှင်

လှူရတန်းရ ၊ တော်လှန်ကြမည်

တွေးဆလို့ပင် ၊ ကြည်နူးချင်၏

ငွေခင်ဝယ်ဟဲ့ ၊ ထုပ်ပိုးခဲ့ဟေ့ ။

 

ဟုတ်ကဲ့ပါတော် ၊ အားလုံးခေါ်ပြီ

ငယ်ဖော်ရောင်းရင်း ၊ သူငယ်ချင်းတို့

ချက်ခြင်းလာကြ ၊ လိုက်ခဲ့ကြဟေ့

မတထောင်ဘွား ၊ ဇာနည်များကို

စားရဝတ်ရ ၊ လွယ်ကူကြစေ

သွားရလာရ ၊ ချောမွေ့ကြစေ

တို့ကအားပေး ၊ ထောက်ပံ့ကျွေးမည်

စျေးဝယ်သွားစို့ ၊ သွားကြစို့ဟေ့ ။  ။

 

ပျိုးကြဲလက်

 

ရေးသားချိန် = ၂၀၂၂ ခုနှစ်၊ ဩဂုတ်လ ၂၆ ရက် ည ၁၁ နာရီ ၁၇ မိနစ်

D Day News

မှတ်ချက်များ ပေးခဲ့နိုင်ပါတယ်...
ကဗျာကဏ္ဍ “လက်တွဲဖော်”

ကဗျာကဏ္ဍ “လက်တွဲဖော်”

ခွန်းနီ (ပခုက္ကူ) ပျောက်နေတဲ့နံရိုးတစ်ချောင်းကို စစ်ထဲမှာ လာတွေ့တယ် ချစ်လိုက်ရတာ မာရီနာရယ်။ ဘဝရော အသက်ရော ထပ်လို့ အချစ်ကို စစ်ထံ အပ်ခဲ့ကြပြီး တစ်နေ့ လက်ထပ်ကြမယ်တဲ့။ အခုတော့ ကြည်နူးနေချိန်ထက် ကျည်ဖူးဝေချိန်က ပိုများလို့ ကျန်နေ​သေးတဲ့ နံရိုးတွေကို ပြန်စမ်းနေရ။ တူးခါးနေအောင်မုန်းတဲ့ စစ်ထဲ ရူးသွားအောင်...